Wieś Kobylniki ma starą metrykę. Już we wczesnym średniowieczu była osadą służebną Kruszwicy. W dokumentach odnotowano Kobylniki po raz pierwszy w 2 poł. XVI w.
W 1900 r. Hugo Fryderyk Wilhelm wzniósł pałac i założył rozległy park krajobrazowy z malowniczo zakomponowanymi gajami wśród łąk i stawów.
Pałac przetrwał w niemal niezmienionym stanie aż do dziś. Jest budowlą wzniesioną w tzw. „kostiumie francuskim”, wzorowaną na architekturze francuskiego renesansu czasów Henryka IV i Ludwika XIII. Bryła, w której dominuje wielka wystawa dachowa, smukłe, starannie opracowane kominy wzbogacające sylwetkę czterospadowego dachu czy wreszcie forma frontowego ryzalitu przechodzącego nieomal w wieżę - pozwalają włączyć pałac kobylnicki do nurtu architektury określonej ogólnie jako druga faza neorenesansu. Przy czym będąc stosunkową późną realizacją reprezentującą „kostium francuski” w architekturze rezydencjonalnej pałac zdradza wyraźne cechy eklektyczne. Dotyczy to zarówno daleko posuniętej swobody w interpretacji wzorów zaczerpniętych z renesansowej architektury francuskiej, jak i sposobu opracowania elewacji o jednolitej, ceglanej fakturze ścian i detalu.
